de_wolvenpagina » Page 9 of 20

Zaterdag 3 september 1999. Zoals elke zaterdag was het vandaag ook wasdag. Er lag al flink wat wasgoed in de machine, maar omdat er best nog wat bij kon liep ik eventjes naar boven op zoek naar nog meer wasgoed. Lucas, onze nieuwe kat die we in juli uit het asiel hebben gehaald, liep nieuwsgierig als hij is achter mij aan.

Ik moet er even bij vertellen dat ik al 5 katten heb grootgebracht. Maar lucas…, dat is een heel ander verhaal. Hij is vreselijk aanhalig, zit het liefste de hele dag op schoot, maar luistert totaal niet. Goed, ik had dus boven nog wat wasgoed erbij gezocht en gooide dat in de wasmachine. Hup, deurtje dicht,waspoeder en wasverzachter in het bakkie en draaien maar.

Mijn volgende karweitje was het verschonen van de kattenbak en daarvoor moest ik in het kastje naast de wasmachine een nieuwe vuilniszak pakken. Terwijl ik met mijn hoofd in het kastje zat, hoorde ik opeens een vreselijk gemiauw. Ik keek achterom omdat ik dacht dat Kouros, een andere kat, zo liep te gillen. Want dat doet ie wel eens meer als hij aandacht wil.

Maar Kouros lag heel lief op de bank te slapen.

Waar kwam dat geluid dan vandaan??? In een reflex zette ik de wasmachine stop, die inmiddels redelijk vol met water al aan het draaien was. En ja hoor… daar kwam Lucas boven drijven met grote ogen van angst en happend naar adem. Ik dacht dat ik gek werd en begon te gillen, op welk geluid Kees, Larissa en Felicia af kwamen rennen. De laatste twee heb ik meteen weer naar boven gestuurd omdat ik niet wist hoe dit ging aflopen. Als gekken stonden Kees en ik aan het deurtje te trekken maar alles wat er gebeurde…, het deurtje was en bleef dicht, terwijl Lucas het steeds benauwder kreeg. Handig hoor, zo’n kinderveilige sluiting. Hoe moest dat rotding nou toch open?!? In een helder ogenblik kwam ik op het idee om het water weg te laten pompen, en ik begon driftig met trillende vingers aan de knop te draaien, ondertussen goed uitkijkend dat ik niet op centrifugeren drukte.

Ja hoor, eindelijk, daar liep het water weg en...... ging het deurtje open. Lucas kwam wat duizelig uit de wasmachine gekropen, begon zich te wassen en viel daarna in een diepe slaap.

Toen ik de volgende keer weer de wasmachine aanzette (dit keer goed gekeken of er geen kat in zat), zat Lucas doodleuk naar de ronddraaiende trommel te kijken met een gezicht van...... goh, daar heb ik ook nog in rondgedraaid!

Erny